Liion Power

De roadmap van Liion Power richt zich op de transitie van een voornamelijk hardware-gedreven bedrijf naar een schaalbaar softwaremodel met terugkerende inkomsten. Het bedrijf verwacht in 2027 het break-evenpunt te bereiken, gesteund door groeiende inkomsten uit softwarelicenties, app-abonnementen en verkoop van accessoires.

De huidige aandelenronde van €1.000.000 wordt gebruikt om pilotintegraties met productiepartners te financieren, de Leo V2-hardwareserie af te ronden en het B2B-softwarepakket commercieel uit te rollen. Deze stappen maken het mogelijk om in 2026 de stap te zetten van pilotvalidatie naar omzetgenererende softwarepartnerships.

Voor 2027 is één extra aandelenronde gepland, met deelname van bestaande investeerders en nieuwe venture capital-partners, om opschaling en internationale uitbreiding te ondersteunen. Naast aandelenfinanciering is Liion Power voornemens om niet-verwaterende financiering en subsidies aan te vragen, zoals de EIC Accelerator en Horizon Europe, en waar passend strategische leningen in te zetten om de runway te verlengen en R&D te co-financieren.

Deze combinatie van privaat kapitaal, strategische partnerschappen en gerichte subsidie­financiering is erop gericht om duurzame groei te realiseren en tegelijkertijd verwatering voor aandeelhouders te beperken. Zo ontstaat een helder en realistisch pad richting winstgevendheid en langdurige waardecreatie.

In 2024 rondde Liion Power een pre-seed aandelenronde af met strategische investeerders, bestaande uit een combinatie van cash- en in-kind-bijdragen, waarmee het bedrijf een waardering van €2.1 miljoen kreeg. Daarnaast werden zij in 2024 geselecteerd voor de Graduate Entrepreneur Pre-Seed-investering, één van de grootste early-stage fondsen voor tech-startups met een achtergrond in de technische universiteiten. Deze investering werd gestructureerd als een converteerbare lening met een waarderingsplafond van €3 miljoen. Deze vroege investeringen boden zowel financiële slagkracht als waardevolle expertise op het gebied van financiën, ondernemingsstructuur, operationele strategie, governance en productontwikkeling.

• De huidige omzet is sterk afhankelijk van de verkoop van Leo-hardware. Andere inkomstenstromen – app-abonnementen, B2B-softwarelicenties en datamonetisatie – zijn nog in ontwikkeling, waardoor de kasstromen op korte termijn afhankelijk zijn van hardwareverkopen en marktvraag. Om dit concentratierisico in de omzet te beperken, verbindt de projecteigenaar zich ertoe niet meer dan €100.000 ineens in hardwarevoorraad te investeren, tenzij een dergelijke investering wordt gedekt door bevestigde klantvraag, aangetoond via bindende inkooporders of gelijkwaardige schriftelijke toezeggingen. Omdat de projecteigenaar echter een early-stage bedrijf is, blijft het significante risico bestaan dat de inkomstenstromen onvoldoende zijn, wat in het uiterste geval kan leiden tot een volledig verlies van het geïnvesteerde kapitaal.
• Operationele fouten of technische knelpunten tijdens de opschaling kunnen invloed hebben op time-to-market, marges en het vertrouwen van partners. Operationeel risico ontstaat met name door mogelijke vertragingen of problemen bij firmwareontwikkeling en integratie met microcontrollers, app-updates en over-the-air (OTA) uitrol, en het opschalen van algoritmes voor OEM-softwareintegratie. Dit kan de time-to-market voor B2B-licenties vertragen of functionaliteit in vroege hardware-uitrol beperken, met een negatieve impact op de winstgevendheid.
• Liion Power loopt technische risico’s op het gebied van hardwarereliabiliteit, firmwareprestaties, software-integratie, datanauwkeurigheid en snel evoluerende batterijtechnologieën. Hoewel grondige tests, iteratieve ontwikkeling en OTA-updates deze risico’s beperken, blijven rest­risico’s bestaan. Schaalvergroting naar meerdere apparaattype, integratie met verschillende platformen en aanpassing aan nieuwe batterijtechnologieën kunnen extra troubleshooting, langere ontwikkeltrajecten en aanvullende R&D-investeringen vereisen. Dit kan B2B-licentie-inkomsten vertragen en OEM-adoptie afremmen.
• Hoewel het debiteurenrisico voor Liion Power op dit moment beheersbaar is (gezien de afhankelijkheid van vooruitbetaalde B2C-verkopen en pre-orders), verandert het risicoprofiel wanneer de projecteigenaar opschaalt naar B2B-partners, distributeurs en OEM-contracten, waar uitgestelde betalingen en langere betalingstermijnen gebruikelijk zijn. Effectief debiteurenbeheer, zorgvuldige partnerselectie en goed gestructureerde betalingsvoorwaarden zijn cruciaal om deze risico’s te beperken naarmate het businessmodel volwassen wordt.
• De afhankelijkheid van betrouwbare componenten en productiepartners betekent dat elke tekortkoming in capaciteit, kwaliteit of technologische levering bij leveranciers de operatie kan verstoren en kosten kan verhogen. Hoewel dit risico deels wordt gemitigeerd door modulaire productontwerpen, zorgvuldige selectie van leveranciers en kleine eerste volumes, neemt het toe tijdens de opschalingsfase. Diversificatie van de supply chain, robuuste kwaliteitscontrolesystemen en vooruitlopende planning zijn dan essentieel.
• Consumenten zijn zich mogelijk onvoldoende bewust van de negatieve milieu- en financiële impact van batterijdegradatie. Markteducatiecampagnes kunnen nodig zijn om vraag te genereren. De adoptie kan bovendien worden vertraagd door ingesleten laadgewoonten, zoals veelvuldig snelladen.
• Als de projecteigenaar niet effectief kan concurreren met bestaande en nieuwe concurrenten, of niet tijdig kan reageren op veranderingen in de concurrentieomgeving, kan dat een negatieve invloed hebben op de bedrijfsresultaten.
• Er bestaat een risico dat de projecteigenaar negatieve media-aandacht krijgt. Dit kan leiden tot een aanzienlijke daling in verkoop en verliezen voor de projecteigenaar, bijvoorbeeld wanneer de vraag naar haar producten tekortschiet als gevolg van deze negatieve berichtgeving.

• Overeenkomstig artikel 2, lid 1, onder a), van Verordening (EG) nr. 1893/2006 van het Europees Parlement en de Raad (de Verordening), wordt de bedrijfsactiviteit van de projecteigenaar het best omschreven aan de hand van de classificatie van sectie G in bijlage 1 bij de Verordening.
• Inflatie, de verhoging van de btw, invoerrechten en de gevolgen van de oorlog in Oekraïne kunnen een remmend effect hebben op de markt. Aanhoudende of zelfs oplopende inflatie kan leiden tot verslechterende marktomstandigheden, wat de vraag naar de producten en diensten van de projecteigenaar kan verminderen en in het ergste geval kan resulteren in een volledig verlies van het geïnvesteerde kapitaal.
• Wereldwijde volatiliteit in de elektronica–toeleveringsketen kan gevolgen hebben voor productieschema’s en kostprijzen per unit. In het worstcasescenario kan dit ertoe leiden dat de bedrijfsactiviteiten van de projecteigenaar de facto niet meer uitvoerbaar zijn.
• Ontwikkelingen in vervangingscycli van apparaten, de evolutie van batterijtechnologie (bijvoorbeeld solid-state batterijen) of het tempo van de adoptie van e-mobiliteit kunnen invloed hebben op de marktomvang en het juiste timingmoment. Indien het de projecteigenaar niet lukt de onderneming goed af te stemmen op dergelijke marktverschuivingen, kan dit een negatieve impact hebben op de omzet van de projecteigenaar.

• Het belangrijkste financiële risico is of de beschikbare financiering voldoende is om de groeidoelstellingen van de projecthouder te ondersteunen. De projecthouder kan in de toekomst aanvullende financiering nodig hebben, maar het is mogelijk dat de benodigde financiering dan niet beschikbaar is.

• Onzekerheid in de kernmarkten van de projecthouder, de wereldeconomie en de financiële markten kan een negatieve invloed hebben op de activiteiten en de bedrijfsresultaten van de projecthouder.

• Het is mogelijk dat de projecthouder zijn groeistrategie niet kan realiseren en daardoor niet volledig of niet tijdig kan profiteren van nieuwe zakelijke kansen.

• Het bedrijfsconcept van de projecthouder kan zich mogelijk niet in de markt bewijzen of de geplande bedrijfsontwikkeling kan mogelijk niet volgens plan worden gerealiseerd.

• Er bestaat altijd het risico dat de projecthouder failliet gaat of aan andere insolventieprocedures wordt onderworpen en dat er andere gebeurtenissen plaatsvinden met betrekking tot het project of de projecthouder die kunnen leiden tot (gedeeltelijk) verlies van de investering voor de investeerders. Dergelijke risico’s kunnen door uiteenlopende factoren worden veroorzaakt, waaronder onder meer veranderingen in macro-economische omstandigheden, wanbeheer door de projecthouder, gebrek aan ervaring bij werknemers en/of het management van de projecthouder, fraude, een financieringsstructuur die niet past bij het bedrijfsdoel of een tekort aan kasstromen.

• Verschillende risicofactoren en omstandigheden kunnen ertoe leiden dat de marktwaarde van de aandelen van de projecteigenaar daalt. Dit kan resulteren in een gedeeltelijk of volledig verlies van het geïnvesteerde kapitaal.
• Hoewel de inschrijvingsprijs voor de door de belegger verkregen certificaten en de nieuwe aandelen die aan de STAK worden uitgegeven, overeenkomt met de inschatting van het management van de projecteigenaar van de reële waarde van de certificaten en aandelen, kan de prijs te hoog zijn vastgesteld. Dit kan bij verkoop van de certificaten leiden tot een gedeeltelijk of volledig verlies van het geïnvesteerde kapitaal.
• Het is mogelijk dat er helemaal geen rendement op de investering wordt behaald.
• De financiële prognoses van de projecteigenaar zijn onderhevig aan risico’s, omdat toekomstgerichte ramingen, doelstellingen en andere uitspraken altijd gepaard gaan met onzekerheid. Het betreft slechts voorspellingen en geen garanties voor de toekomst.
• In de toekomst kan de projecteigenaar nieuwe aandelen of converteerbare obligaties uitgeven, of overeenkomsten aangaan die tot verwatering van de certificaten van investeerders kunnen leiden, als zij financieel niet in staat of niet bereid zijn om nieuwe certificaten te kopen volgens hun voorkeursrecht.
• Indien in de aandeelhoudersovereenkomst van de projecteigenaar een drag-along-clausule is opgenomen en deze wordt ingeroepen, zijn investeerders verplicht hun certificaten onder dezelfde voorwaarden te verkopen. Dit kan ertoe leiden dat zij een lagere prijs ontvangen dan zij hadden verwacht (drag-along-clausule).
• Als groeibedrijf keert de projecteigenaar in de regel geen dividend uit, maar herinvesteert zij de opbrengsten in verdere groei van de onderneming en de waardevermeerdering daarvan.

• Een tijdelijke of permanente storing van het crowdfundingplatform kan ertoe leiden dat de crowdfundingdienstverlener zijn diensten niet kan leveren. Dit kan betekenen dat investeerders de aangeboden certificaten niet kunnen afnemen of dat er vertraging optreedt in betaalprocessen, bijvoorbeeld bij de overboeking van de ingelegde gelden naar de projecteigenaar of bij terugbetaling van gelden aan investeerders in het geval van herroeping of een ontbindende voorwaarde.
• Omdat de ingelegde gelden worden aangehouden op een derdengeldenrekening van een erkende EU-betaaldienstverlener en de crowdfundingdienstverlener op geen enkel moment zelf over deze gelden beschikt, is het onwaarschijnlijk dat uitsluitend door een storing van het crowdfundingplatform een verlies van het geïnvesteerde kapitaal optreedt.

• De projecteigenaar is afhankelijk van het management en gekwalificeerde medewerkers. Het wegvallen van deze sleutelfiguren kan schadelijk zijn voor de onderneming. De sterke afhankelijkheid van het founding team kan besluitvorming en uitvoering vertragen als er onverwachte uitval of vertrek plaatsvindt. Daarnaast kan opschaling buiten de beginmarkten extra managementervaring vereisen, met name voor internationale expansie en grote OEM-partnerships.

• Als het de projecteigenaar niet lukt voldoende gekwalificeerd personeel aan te trekken en te behouden, kan dit de bedrijfsresultaten negatief beïnvloeden, zeker wanneer het team opgeschaald moet worden om een wereldwijde uitrol van hardware en software te ondersteunen. Bovendien kan een hoge kennisconcentratie bij enkele kernmedewerkers een knelpunt vormen voor verdere groei en uitbreiding.

• De projecteigenaar is afhankelijk van het management en gekwalificeerde medewerkers, en het wegvallen van deze personen kan schadelijk zijn voor de onderneming. De sterke afhankelijkheid van het founding team kan besluitvorming en uitvoering vertragen als er onverwachte uitval of vertrek optreedt. Daarnaast kan opschaling buiten de beginmarkten extra managementervaring vereisen, met name voor internationale expansie en grote OEM-partnerships.
   
• Als het de projecteigenaar niet lukt om voldoende gekwalificeerd personeel aan te trekken en te behouden, kan dit de bedrijfsresultaten negatief beïnvloeden, zeker wanneer het team opgeschaald moet worden om een wereldwijde uitrol van hardware en software te ondersteunen. Bovendien kan een sterke concentratie van cruciale kennis bij enkele kernmedewerkers een knelpunt vormen voor verdere groei en uitbreiding.

• Niet-naleving van wetten, regelgeving en algemene maatschappelijke verantwoordelijkheid met betrekking tot de activiteiten en producten van de projecteigenaar kan leiden tot sancties en schade aan het imago bij klantgroepen.
• De projecteigenaar heeft momenteel geen lopende rechtszaken of andere juridische procedures, maar naarmate de activiteiten worden opgeschaald, kunnen juridische risico’s toenemen. Eventuele productaansprakelijkheidsclaims in het geval apparaten falen of schade veroorzaken (hoe onwaarschijnlijk ook bij een goede kwaliteitscontrole) zouden de financiële positie van de projecteigenaar negatief beïnvloeden. Daarnaast kunnen complexe contractuele afspraken, met name op internationale markten, leiden tot geschillen die juridische inzet vereisen om op te lossen.
• Het juridische en regelgevende kader waarbinnen de projecteigenaar opereert, kan veranderen en het daarmee moeilijker maken de activiteiten voort te zetten. Vooral bij opschaling in de B2B-sector nemen de regelgevings- en compliancerisico’s toe, omdat batterij- en elektronicaregelgeving per regio verschilt. Elke misalignment met EU-richtlijnen (zoals WEEE, CE-markering, regelgeving voor batterijen en afvalverwerking) of toekomstige e-mobility-regels kan de markttoegang beperken of kostbare productaanpassingen vereisen.
• Omdat Liion Power via de app en gekoppelde apparaten laadgegevens van gebruikers verzamelt en verwerkt, is het waarborgen van AVG- en regionale privacy-compliance, evenals de veilige opslag en geaggregeerde, geanonimiseerde analyse van data voor toekomstige monetisatie, van centraal belang. Hoewel de projecteigenaar privacy-by-design toepast, geanonimiseerde dataverzamelingsprotocollen gebruikt, periodieke IT-security-audits uitvoert, een robuuste cloudinfrastructuur voor OTA-updates en dataverzameling hanteert en duidelijke toestemmings- en transparantiebeleid richting eindgebruikers volgt, kan elke niet-naleving van privacywetgeving of een datalek leiden tot boetes, juridische claims en/of reputatieschade en de uitrol van B2B-samenwerkingen vertragen.
• De belangrijkste juridische risico’s met betrekking tot intellectueel eigendom (IE) hebben onder meer betrekking op mogelijke inbreukclaims door concurrenten of derden, uitdagingen bij het verkrijgen en handhaven van patenten in kernmarkten en het risico dat copycatproducten of gereverse-engineerde oplossingen de marktexclusiviteit ondermijnen. Hoewel Liion Power octrooiaanvragen heeft ingediend voor de kerntechnologie van smart charging hardware en de software-algoritmes versleuteld, datagestuurd, modulair en ingebed op microcontrollers zijn (waardoor technische barrières voor kopiëren ontstaan), blijft er IE-risico bestaan. Dit geldt in het bijzonder omdat octrooiverlening traag en kostbaar kan zijn en de handhaving in meerdere rechtsgebieden uitdagingen met zich meebrengt, zeker in markten met zwakke IE-bescherming.